POCZEKALNIA

Czekam sobie

Pod parasolem

W zapomnianej

Alejce parku,

Deszcz się smuży

I czas się dłuży,

Czekam sobie,

Nie wiedząc

Czy warto

Wabi,

Wzywa,

Srebrna nadzieja

– Tak srebrzysta

Jak tarcza Księżyca,

Garstka słów

Parę gestów

Gdy zbieram

Jak okruszki

Cząsteczki życia

Odjechały wszystkie

Tramwaje,

Jest dość późna

Godzina wieczorna,

Jak tu teraz

W tym wszystkim

Odnaleźć

Optymizmu nutkę

Przekorną ?