WYMIAR  CISZY

Cisza ma wymiar

– Jest nim szum jednostajny

Jak tło

Zapachu nocy

– Ostra woń igieł sosnowych,

Trawy wypalonej słońcem

I wilgoci nadrzecznych oparów

Cisza ma kolor nieba

Zanurzonego w gwiazdach

I srebrzystej poświacie Księżyca

– Brzęczy natrętnie,

Gdzieś wewnątrz nas

– Taki tam poszum ciszy,

Tylko od czasu do czasu

Przerywany

Przelotem nietoperza

W pogoni  za trochę spóźnioną

Kolacją,

Czy może zbyt wczesnym

Śniadaniem

Cisza to stłumione

Poszczekiwanie psów

– Hen za lasem,

To ciche przemykanie łap

Wśród poduszek mchów,

To sowy

Wpatrzone żółtymi oczami

W mrok nocy

Jakby odkrywały

Tajemnicę

Istnienia

– Własnego tu

I teraz