TWORZENIE

Spokojna tafla,

Lustro wody

Wciąż nieruchome

– Jakby wieczność,

Wystarczy kamyk,

Łyk swobody,

By zbudzić,

Stworzyć

Ostateczność

Rzut przypadkowy

– Nie wiem,

Nie wiem

– Może starczyło tylko

Słowo

– Pragnę,

Rzuciłem

I stworzyłem

– Niech czas się stanie

Znów,

Na nowo

Czas niech zbuduje

Wokół siebie

Przestrzeń

Z gwiazdami,

Z mgławicami,

Niech galaktyki

Mkną

Od siebie

W dziwnej pogoni

Za słowami

Wystarczy słowo,

Informacja

Zamknięta

W nieistnienia punkcie,

A potem

Tworzy się

Historia,

Marzenia

– Dziwny sen

O jutrze