Z  NOTATNIKA  MYSZY – POŻEGNANIA

 

Mysz

Szepnęła do siebie

Z rana

– Żegnaj nocy snów kolorowych,

Żegnaj chwilo

– Niedokonana,

Żegnaj myśli

Zawarta w słowach

 

Podumała mysz,

Podumała,

Rozszerzyła swe pożegnania

Na dni przeszłe,

Na pory wczesne,

Na swe plany

i na kochania

 

Na to pierwsze

– Wiosenno barwne,

Na to drugie

– Ciut ociężałe obfitością,

Gorącym latem,

Emocjami

I rozmyślaniem

 

Na to trzecie

– Tak osobiste,

Gdzieś  tam wewnątrz

Tkwi postać Kreta

– Obraz wyblakł

Jak klonów listki

– Z wiatrem,

Z deszczem,

W szarości przepadł

 

Na to czwarte

– Jeszcze go nie ma,

Jeszcze tylko myśli

O bieli,

Jeszcze kwiatów na szybach

Poemat

Śpi wtulony

W mysiej pościeli

 

Mysz

Szepnęła do siebie

Z rana

Proste słowo

– Westchnęła biedna

– Jakże trudno

I bałamutnie

Brzmi to proste

Najprostsze

– Żegnaj