KOLEJ  RZECZY…

Podróż pomiędzy podmuchami wiatru,

Pomiędzy liści tańcem na drodze,

W słońcu zbyt jaskrawym

– Zbyt nisko

Zaglądającym w oczy

Przez szyby auta,

– Zalotnie,

Lecz niebezpiecznie

To już jesień

– Znowu

I nieodwołalnie,

Jesień

– Jak na razie łaskawa,

Złota,

Z nitkami babiego lata

W zanadrzu dni,

Które mają nadejść,

Przejść,

By ustąpić porannym mgłom

A może nawet szreni  jaskrawych błysków

Na trawach,

Płotach

I gałązkach krzewów

Podróż

Z nadzieją na kolejną zmianę,

Na łaskawość chwil

– Tych nam danych

I tych które powinny nadejść

Bo taka jest

– Czy być powinna,

Kolej rzeczy