NA  DRÓŻKACH  PAMIĘCI

Mamy wewnątrz

Cichą nadzieję

Ślad zostawić

Swego istnienia

– Ślad zamknięty w słowa,

W kamienie,

Kształt,

Muzykę

A może tylko

W małą smużkę

– Drobinkę cienia,

W którą

– Naszą,

Zmienimy chwilkę

Kiedyś

– Może

Ktoś się zatrzyma

Nad zagadką

Imienia twarzy

Z już wyblakłej,

Lekko pożółkłej,

Zapomnianej

– Gdzieś,

Fotografii

Dotykamy

Tych co odeszli

Każdym

Wspomnień naszych

Dotknięciem

– Powracają

– Choćby na chwilę,

Przywołani

Szepczą nam

– Byłem

– Żyłem

– Czasem marzyłem,

By choć raz

Zachłysnąć się

Szczęściem