Z  NOTATNIKA  MYSZY  –  GWIAZDA

Mysz znalazła gwiazdę

Przed norką

– Pewnie spadła

Nieszczęsna

Z nieba,

Jeszcze lśni,

Srebrzy się troszkę

– Odrobinę współczucia

Potrzeba,

Takiej szczypty

– Tej zwykłej mysiej,

Mysich uczuć

Szczodrobliwości

Pozbawionej przytyków

I codziennych uników

– Bez obrazy

I złośliwości

Delikatnie gwiazdę podniosła,

Przytuliła

Do mysiej piersi

– Trochę parzy,

Bo tak gorąca

Od wędrówki

Przez pustki ostępy,

Trochę rani

Gwiazda kanciasta,

Lecz tak błyszczy cudownie

Srebrzyście

– Niech zostanie

Jedyna moja

Towarzyszka

Na mysiej przyzbie

Gwiazda

Tylko cicho westchnęła

Popatrzyła na myszkę

I norkę

– Odpoczęła

I znów umknęła

Na gwiazd innych

– Od trosk wolną,

Łąkę