NA DACHU

Na dachu

Blisko jest do jaskółek

– Jak czółenka przemykają

Pomiędzy nieba błękitem,

Zielenią wzgórz,

Pudełkami domów zwieńczonych

Czerwienią,

Zielenią,

Lub czernią

Swoich kapeluszy

Na dachu

Czas płynie

Swoim własnym rytmem

Kolejne godziny

– Roześmiane,

Wirują pomiędzy sercami

I płaszczem spiżowym

Kościelnych dzwonów

Na dachu

Spacerują

Krawędzią poręczy

Sny kolorowych fantazji,

Ceramiczne ściany,

Linie wszystkie

Oprócz prostych,

Schody i kwiaty,

Pochylone korytarze,

Kolumny pinii i palmy

– Wszystkie cząsteczki

Ogrodów Gaudiego