TOREBKA

,,Rozsypałaś” torebkę

– Na stolika blacie

Wszystkie rzeczy o wymiarze

Potrzeby,

Wspomnienia,

Westchnienia ukradkiem

I tego

– Na wszelki wypadek

Sama nie wiedziałaś,

Sama nie pamiętałaś

Wszystkich

Włożę,

Zatrzymam,

Ukryję

Teraz

Stało się

– Razem buszujemy wśród

Tego co było tylko Twoje

– Z pewnym zawstydzeniem

Dotykam własnych uśmiechów,

Słów trochę przetartych,

Spojrzeń i zachwyceń

Kolorem oczu,

Dotykiem palców,

Warg

Na brzegu stolika

Lekko podwiędła wiązanka konwalii

– Bilet do ogrodu,

Przepustka do ławeczki

Westchnień i smaków,

Ciepła i cieni

Szczypta chwil

Wyrwanych z dni codziennych

– Tak jak codzienne potrafią być dni

Śmiejesz się,

Mówisz

– Spójrz ile tu się mieści,

A potem wkładasz wszystko

– Zgarniasz z blatu

I wsypujesz do torebki

W dodatku

Przekonujesz mnie,

Że to jest porządek

– Najporządniejszy

Wśród porządków,

Które są nam dane