TUŻ  PRZED…

Czas szaleniec

Gna wciąż przed siebie

W szumie opon

I  rozmów gwarze

– Gdzieś pomiędzy

– Tam

Oraz domem

A tuż obok

Złocisty obłok

Szmerem liści

Otula cmentarze

Drzemią bliscy

– Jakże odlegli,

Barwny całun

I wieczna cisza

– Nic nie widzą,

– Tak nam się zdaje,

Ale słyszą nas

– W naszych myślach

Mała chwilka

– Wstrzymanie w biegu,

Mimo woli

Poddani zadumie

– Zapatrzeni w drgający płomień,

Który drżenia

Powstrzymać

Nie umie

Czas szaleniec

– Chwil ciągle więcej

– Przepływają

Jak piasek w klepsydrze

– Ponad czasem

Złocista jesień

I smuteczki

Gdzieś wewnątrz

Skryte