ANIOŁY – WESTCHNIENIA

Wzdychamy

Czasem

Do Anioła

– Ukryta wewnątrz

– Dość naiwna

Wiara,

Że postać mają słowa

– Tak nierealna

Aż prawdziwa

My tak do końca

Wciąż nie wiemy

Gdzie jest granica

Racjonalna

– Świat postrzegamy poprzez zmysły,

Wierząc

Swym zmysłom,

Aksjomatom,

A jednak czasem

Odpływamy,

Bo uwielbiamy pożeglować

Tam gdzie nieznane,

Pożądane

Bez trosk i smutku

Wieczne lato

Gdy cień,

Gdy dnia kanciastość zbytnia,

Gdy tylko sobie istniejemy

– Z chwili na chwilę,

Gdy straszydła burzą nam obraz

Naszej ziemi,

Wtedy wzdychamy do Anioła

– Ten nasz skrzydlaty,

Sprawiedliwy,

Ten pocieszyciel,

Ten marzyciel

Pełen obietnic

– Choćby w słowach