CIERPIENIE – SZMERY

Wargi spieczone

– Pobywanie

Tuż na granicy barw i dźwięku,

Za bólu

– Jakże wszechobecną

Dnia istotnością

Dzień i chwila

Stają się równe sobie

– Sterczą nieostrugane

I nie inne

– Wciąż jeszcze siebie

Nieświadome

– Istnieją,

Wypełniają wszystko

Co jest nam dane,

Co jest dane,

Co jest

Pytania zagubione

– Jest tylko ból

I słów bezwładność,

Gdy słowo

Dla nas

To zbyt mało

Łowimy dotyk

– Ten na dłoni,

Jak obietnica

Znieczulenia,

Współczucia powiew,

Chłód na skroni

– Chociażby tylko

Zwykłym szeptem

Chcemy uwierzyć

– A tu tylko

Strach

I ten ból

Co świat wypełnia

Chwila za chwilą

– Bez ustanku

– Bez sensu

Nie szukamy sensu

Nie potrafimy