SKOWRONEK

Jedno słowo

– Tak wiele,

A zamiast

Milczenie

– Dróżka nasza

Dość kręta

Przez minione zboża,

Przez maki

I błękity

Chabrowe natchnienie,

Przystanek

Gdzieś

Na brzegu

Polnego kamienia

Ten ptak

– Doskonale

Wiesz,

Znasz jego dzwonek

– Pod słońcem

Niegdysiejszym

Czas nasz

Pomieszany,

To tylko

– Uwierz proszę,

Nie słowik,

Skowronek

– Nic nie wie,

Tylko śpiewa

To, z nami

Spotkanie