SKRZAT  I  TULIPAN

Skrzat

Buszował od rana w ogrodzie,

Nosem kręcił,

Wybierał starannie

Kolor płatków

I kształt tulipana,

Który wręczyć chciał dzisiaj

Pannie

– Tej makowej,

Ulotnej,

Bajkowej,

Tej do westchnień

I marzeń skrzacich

– Przecież wiosna

Tak blisko

– Już marzec

– Czas najwyższy

– Nie można go stracić

Brał,

Wybierał,

A  wczesny ranek

– Dodatkowo

Wysrebrzył płatki

– Kwiat od błysków

Lśniący jak diament,

Jak synonim

Kwiatowej zagadki

Wybrał wreszcie

I pognał do panny

– Cały w pąsach,

Rozgrzany w biegu

Wręczył kwiat

I przerażony

Dostrzegł

Srebra brak

– Wyszeptał

– Dla czego?

A ta panna

– Makowa panienka,

Uśmiechnęła się

Samym wzrokiem

– Boś gorący

Maleńki kolego,

Wytęskniony,

Spragniony

– Potem