MOŻE TYLKO…

Może tylko tych parę kwiatów w wazonie,

Może godzina na tarczy zegara

Uczepiona zachłannie wskazówki,

Zatrzymana chwilą,

Spojrzeniem,

Myślą powracającą jak mucha uporczywa

Może tylko ten talerzyk pusty

I szklanka ze śladami warg,

Z obrysem herbacianym ,

Ze słowem brzęczącym jak moneta,

Gdy niecierpliwie czekamy na wynik

– Orzeł,

Czy reszka?

Może tylko ta zima bez mrozu,

Bez białej otoczki dni,

Gdy oddech tak blisko oddechu

I nie ma pomiędzy nimi

Parującego

– Jestem

Może…

– Tyle informacji

Błachych

I ważnych,

Wesołych

I smutnych

– Powtarzanych aż do znudzenia

Po raz pierwszy,

By stały się,

By miały się stać

– Układamy je troskliwie,

Owijamy w sny i wspomnienia,

Powtarzamy do siebie

Pytając

– Wierzysz?

A potem tylko ciche

– W ciszy,

Nasze razem

Może tylko…