CHARON

Przysiadamy na brzegu rzeki

– Każdy

Kiedyś znajduje rzekę

– Tę bez mostu,

Tę niedostępną

– Za nią

Wszystko jest dla nas dalekie

Przysiadamy

Pytając cicho

– Czy to kres naszej drogi-przygody

– Zapatrzeni w nurt

Rozmyślamy

– Czy to prawda,

Że jest przewoźnik,

Czy to prawda,

Że brzeg odległy

– Wciąż zamglony,

Jest naszym domem,

Czy istnieje nad czasem

Wieczność,

Która tylko jedną zna drogę

Przysiadamy na brzegu rzeki

Z rezygnacją

– Czujemy się staro

– W mgłach kształt wabi

Podłużny,

Szarawy

– Czyżby

Właśnie

Nadpływał

Charon?