POD  DZIEWIĄTYM  NIEBEM

Pod siódmym kwiatem,

Pod dziewiątym niebem

– Ty, czy oczu zieloność

Jak woda,

Jak trzcin szepty

Przedwieczorne,

Jak ryb gony

Niesforne

– Westchnienie,

Wspomnienie jeziora

Jesteś,

Choć jesień późna

Przysiadła pod drzewem

– Niepomna słów

I westchnień,

Utrudzona w marszu

– Liście swe pogubiła

I w kroplach rozmyła

Resztki snów,

Resztki barw,

Cząsteczki zapachu

A ja ?

– Ja tylko liczę

Te chmury na niebie,

Wszystkie gwiazdy widoczne

Nad szczytem komina,

Ilość srebra w Księżycu,

Ilość kaczek w strumyku,

Słowa klucze,

Słów klucze

Dla Ciebie

A ty ?

– Jesteś daleko

– Gdzieś za siódmym kwiatem

– Jeszcze dalej

– Być może za dziewiątym niebem

Niesiesz strój

– Tak uważnie,

Niech płatek nie spadnie

Z twoich sukien

– Tak białych

– Twoim Zimo

Ściegiem.