SKRZATY – MIKOŁAJ

Zadumane dziś oczy Skrzata

Piąstką podparł swą skrzacią brodę

Myśli krążą

– Gdzieś wokół lata,

Śledzą dni

Karkołomną drogę

Płyną myśli wieczornym niebem,

Wschodem słońca,

Srebrnym Księżycem

– Między Tobą

– O Tobie

– Dla Ciebie,

Takim Skrzacim,

Codziennym życiem

Siedzi skrzat zadumany

Pod lampą

– Przed nim płaszcz

I czapka czerwona,

Usta szepczą

– Tak dobrze znam to

– Tylko chwila

I okryć ramiona

Zanurzony w gorącej czerwieni,

Z workiem pełnym

– To przecież prezenty,

Skrzat zaledwie

A przecież Mikołaj

– Tak codzienny,

Nie żaden

Święty.