PRZED…

Zwykły,  niezwykły wieczór.

Plącze się – jakby na przyczepkę,

Data, godzina, płomień świecy na stole

– Za oknem mrok,

Noc okryła wszystko

– Litościwie,

Brak liści na drzewach i kolory pod nogami

Uprzątnięte zapobiegliwie przez miotły zamiataczy

Nad stołem wiruje w płomieniu świecy  rój wspomnień

– Ot zamienione w motyle nocy

Słowa,

Uśmiechy,

Zapomniane twarze i brzmienie głosu

– Szczególny wieczór,

Wypada zagłębić się w jego magię

Bierzemy ze sobą pragnienie wspomnień,

Marsz wspomnień jedną z dobrze znanych,

A  może całkiem nieznanych i nieoczekiwanych alejek,

Marsz pośród kamiennych tablic i liter,

Powtarzanych – bezwolnie, mijanych nazwisk,

Imion, które brzmiały kiedyś

– Przypisane do Twarzy, postaci,

I tych wydarzających się niesłychanie ważnych

Lub całkiem nieistotnych historii

Jest wieczór

Płomień świecy na stole

– Taka prywatna alejka

– Wygodna, bo maszerują nią tylko myśli,

Tylko wspomnienia

To tylko jesień

– Nauka przemijania

To tylko płomień

– Światełko w mroku,

Światełko zaledwie