GDY UMIERA KWIAT

Gdy umiera kwiat

Rosa płacze na jego płatkach

– To noc zbyt szybka,

Noc zbyt ciemna,

Noc zbyt zimna

Słońce już za granicą horyzontu

– Wszystkie błękity,

Chmury na niebie,

Śmiech z okazji

I bez okazji,

Wszystkie chcę,

Muszę,

Kocham,

Pragnę

Zostały tylko kasztany

Lśniące brązem

Na grządce ogrodu,

Zostały liście

Pomalowane

Z rozmachem

I beztroską

Jakby czas miał stanąć

I zostać w tych żółciach i brązach

– Może to noc zbyt zimna,

Zbyt ciemna,

Zbyt długa

Gdy umiera kwiat

Rosa płacze na jego płatkach