HADES

Brzmi harfa

– Ślepy muzyk przycupnął na szlaku,

Pył pokrył jego stopy

Utrudzone drogą,

Palce dłoni bezwolnie

Wśród strun harfy tańczą

– Wiatr porywa te nutki

Wplata w swe poświsty,

W grzywy srebrne rumaków

Rozpędzonych niebem

*

Wszystkie barwy spłynęły

Niebo poszarzało

Drzewa,

Trawy,

Zwieszone bez kropli zieleni,

Ptaki głos utraciły,

Latać zapomniały

– Teraz w trudzie wędrują

Po spalonej ziemi

*

Usta – jakże spieczone,

Spragnione wilgoci

– Z szarości pył jedynie

– Utonęły deszcze w tej drodze,

W tej melodii

– Powtarzana fraza

I noc nie nadchodzi

Z upragnionym chłodem

*

Ślepca oczy wyblakłe,

Ręce nieposłuszne

– Harfa wzięła w niewolę

Dłonie

I świat cały

Brzmi w zaklętym,

Przeklętym

Ruchu korowodzie

Przed słuchaczy

Wszechistnień

Cieniem poszarzałym

*

Muzyk ślepiec

Gra jeszcze

– Od zawsze,

Gra jeszcze

– Jego niebo nieznane

Bez dni i bez nocy

– Tylko  palce bezwolne

Jakby przypisane do strun

Złotej harfy

Tęsknoty Eolskiej