OP ART

Czarne myśli maszerują

Brzegiem czerni

– Jakże blisko

Do granicy bieli

I daleko

– Myśli już odbiegły

– Zapomniały,

Zaplątały

Słów szeregi

Zapomniały,

Zaplątały

Wszystkie słowa

– Te co zawsze były blisko

– Znane

Nie potrafią wypowiedzieć

– Prowadź

I dla tego

Gdzieś skręciły

I dla tego zagubiły

Najważniejszą,

Najcenniejszą

Krawędź

Czarne myśli maszerują

Brzegiem czerni

Nieświadome

Swojej własnej drogi

– Tylko jedno pamiętają,

Tylko jedno jeszcze znają

– Tak naprawdę

Nieistotne,

Że tak bolą nogi

Czerń nad nimi

– Same już nie wiedzą

Czy to noc,

Czy może przedświt ranka?

Pamiętają

Bieli jasne credo

– Całe w czerni,

Jakże tęsknią

Za słów światłem