POST  SCRIPTUM

Nasz stolik

Otulił się w ciepło kominka

– Płomyk świecy zaledwie

– Jakże grzeje,

Jeszcze przebój

– Francuski akcent i klimat

– Czyżby Monmartre?

– Ty mówisz

– Ależ skąd,

To Przecież fiolet pól Prowansji,

Fiolet kwitnącej lawendy

– Raz jeszcze,

Raz jeszcze spotkanie

– Kelnerem Księżyc,

Każde danie poezją

Uśmiech

Dla nas

I wieczór dla nas

Tylko to potem

– Sam na sam

Z myślami

– Takie sobie

Post scriptum

Spotkania.