PRZEMIANA

Mija rok

Z trzynastką na końcu

– Trochę duszny

I rozkrzyczany,

Z zimą w kwietniu

I grudniem w słońcu

– Jakiś taki

Wyobcowany,

Jakiś inny

I jakiś dziwny

– Może wszystko

Przez tę trzynastkę

– Raz przewrotny

A raz naiwny

Szepcze w progu

Cichutko

– Znam cię

Mija rok,

Więc nic dziwnego,

Że już znamy się

Obydwoje

– Z pan

Przeszliśmy na per kolego

– Nie rozumiem skąd niepokoje,

Skąd rezerwa,

Nieufność,

Dystans

I ta

Ulga

– Już pożegnanie

Tuż za progiem

Znów coś nowego

– Kusi,

Wabi

– Jeszcze nieznane