MIKOŁAJ

Zapakowałem garstkę wspomnień,

Uśmiech przelotny,

Kilka kadrów

Z tego co jest

I co się zdaje

– Jeszcze wstążeczka kolorowa,

Jeszcze skupienia parę garstek,

Wieczorny papier,

Ranne słowa

I tak się stałem

Mikołajem

Prezent już mam

– Może nijaki,

Może zbyt skromny

I niewielki

Trzeba dyskretnie

– Niewidocznie,

Podrzucić go

Do czyichś snów

Niech tam się staje,

Niech się zdaje,

Że dziećmi

– Zawsze?

– Znów

Jesteśmy.