PEŁNIA – KOLEJNA…

To już prawie rutyna

– Wieczór,

Twarz przy oknie,

Kolejne nasze spotkanie

– Brakuje określeń

Na to srebrzenie,

Okrąglenie,

Chmur zalotne pląsy

– Jak czarczafem

Kryjące

Księżycowe oczy

Jest noc

– Nad miastem jasna

Lamp ulicznych lśnieniem,

Dźwięk miasta,

Hałas miasta

– Nasze zamyślenie,

Zaduma,

Zachowane w zakątkach pamięci

Baśnie

– Nie zawsze jasne,

Z elementem strachu

– W nich stwory,

Srebrne dwory,

Duchy na okręcie,

Lot cichy nietoperzy

I koty na dachu

To tylko myśli mgnienia

– Tak blisko,

Na dłoni

Błyszczy okrągły miedziak

Nagle upuszczony

– Z tych chmur,

Na sukno nocy

– My znowu przy szybie

– Ja, z nosem rozpłaszczonym

I skrzat

– Co nań dybie.