LISTOPAD  ZA  PROGIEM

Listopad

– Tuż, tuż za progiem

Wokoło drzewa nagie,

Świt szary

– Jeszcze śpiący,

Pod mgiełki kołderką

Zagrzebał się gdzieś w liściach

I w ciszy rozmyśla

Nad chwilką

Co trwa tylko

Maleńką iskierką

Listopad

Tuż za progiem,

Spacery aleją

– Park dziwny,

Park ostatni

I lampek płomyki

– Śpią myśli

I emocje

– Umknęły daleko

Ukryte pod napisem

Zdobiącym pomniki

Listopad

Tuż za progiem

I chmury ciężarne,

Ranki nierozbudzone

I wczesne wieczory,

Spotkania gdzieś pod lampą

– W krąg cienie,

Wspomnienia,

Zaduma,

Smęt jesienny,

Nostalgia jesienna .