JESIEŃ – CYKLICZNA?

Pośród tych wszystkich śmierci

Bezimiennych

Złamanych strachem

Czy pragnieniem

Chwil posiadania

– Chwil umykaniem

Co jak parasol

Nad naszym istnieniem

Bywają bliskie

Przez rodzinne więzy,

Kontakt przelotny,

A może przyjaźnie

Te pożegnania

I pomników szarość,

Za każdym razem

Kolejne

Zdziwienia

– To jednak

Marność

– Być może incydent

– Dla jednych wszystko,

Dla innych przystanek

Jednym i drugim

Przecież

Bez znaczenia

Kres

Ostateczny

Czy kolejne

– Dalej?