DWUZNACZNIE…

Jesteś sobie

– Jakże to wiele

Całe szczęście,

Że jednak jesteś

Każdą chwilką,

Każdym uśmiechem,

Ust skrzywieniem

Czy ramion gestem

Jesteś sobie

Jak jedna nutka

– Ton czy barwa jedna

Jesieni?

Po alejkach wędrując

Jutra,

Z tą ufnością,

Że wszystko zmienisz

Każdy dzień można

Ująć w swe dłonie

-Dodać mgiełki porannej,

Błękitu,

Błyśnięć słońca,

Czy cieni nocy

Ująć łez,

Czy też dodać zachwytów?

Jesteś sobie,

Lecz  gdzieś tam w głębi

– Dość nieśmiało

Szemrze pytanie

– Tak naprawdę,

To o kim mówię

– Dość dwuznaczne

– Niech tak zostanie.