ZAPACH  WANILII

Godzina pachnąca wanilią,

A przecież nic się nie stało

– Piec jeszcze zimny

 Może słońce

Tylko tak błyszczy,

Może złota szmer,

Lub czerwieni kier,

Pogubiły się – nieopatrznie,

Wśród liści

Jakoś nam dzisiaj jesiennie

– Chwila południowa,

Ranny szron wciąż w pamięci

– Jakby nierealny

Wiatr przycichł

I porwane wcześniej wiatrem

Słowa,

Wirując

– W rozkołysie,

Na ziemię opadły

Piec jeszcze zimny,

Skryty

– Trwa  wspomnieniem chwili

Chwila nieoczywista

– Rozkłada ramiona,

Gdy dłonie,

Czasu zaczyn,

I zapach wanilii

– Niepełność,

Niekompletność

Pragniemy pokonać