ROZMOWY  Z  CIENIEM

Cień ukłonił się

Nisko

– Z gracją

Starszy pan już jest

Z tego cienia

– Dość zmęczony

Swoją przechadzką

Po alejkach ścian

– Wśród milczenia

Tak naprawdę

To lubi on ciszę,

Lecz też lubi

Muzykę poważną

– Jeśli tylko

Cichutko,

Ciszej,

Nastawione jest

Moje radio

Lubi nasze

Milczące rozmowy

– Często zerka

Przez moje ramię

– Już nie piszę

Na luźnych kartkach

– Zamiast kartek

Na białym ekranie

Składam słowa

W różne historie,

Ale bliskie

Jak każda chwila

Cień rozumie,

Czyta,

Próbuje,

Krytykuje,

Lub się przymila

Cień się skłonił,

Ja się odkłaniam

– Przecież ważne jest

Wychowanie

Cień z szacunkiem

I ja z szacunkiem

– Choćby tylko

Na mojej ścianie