WĘDRÓWKI  SŁÓW

Pozwólmy słowom na przechadzki

Pośród uliczek zapomnianych

– Niech sobie żyją

Życiem własnym,

Chwilą

Przez innych

Nie zbadaną

Takie intymne

Chwil spotkania,

Gdy czas umyka

Gdzieś do dziurki,

Do mysiej norki

– jej humorki

Dla słów są bronią

Jak pazurki,

Jak skrzydła,

Dzioby ptasie

– Mocne,

Jak wiatr przelotny

– Nieuchwytny,

Jak nocny marek

Jak ogarek świecy

Co nie zagaśnie nigdy

Pozwólmy słowom na wędrówki

– Choćby przez dróżki,

Ścieżki leśne,

Przez pola traw,

Przez tataraki,

Łęgi

I łachy piachu rzeczne

Pozwólmy słowom,

Bo tak proszą

– Pragną wolności

Choć na chwilę,

Przyjdą

– Na pewno,

I poproszą,

Połaszą się,

By było milej.