WIATR  I  CISZA

Wiatr zaplątał się

W struny brzozowe

– Zapadł,

Zgubił się

W liści szelestach,

Zasłuchany we własną melodię

– Chociaż pragnie,

Nie może przestać

Potem przysiadł

Pod parasolem

Na bujanej

Szerokiej ławce

– Ucichł,

Drzemie,

A w snach już klei

Papierowe

Barwne latawce

Wiatr i cisza

Przedpołudniowa

– Słońce grzeje,

Zerka  spod liści,

Delikatnie

– Jeszcze nieśmiało,

Snuć zaczyna

Srebrzyste nici.