PODRÓŻ…

Płynę

Nad sierpniowym polem,

Nad złocistym

Pustym rżyskiem

– Wiatr

Jest

Rozpędzonym koniem,

Sny

Pierzchają

Przed nim

Wszystkie,

Sny

– Te moje,

Kolorowe

– Pełna chmur

Baśniowa przestrzeń

Miesza światy,

Myśli plącze

Między ziemią

I powietrzem

Płynę

Rozmarzonym ptakiem,

Pieśnią ptasią,

Troską mysią

– Świt rozpostarł

Swoje znaki

I na dróg rozstaju

Przysiadł

Podparł twarz swą

– Zadumaną,

Gestem świątków

– Tych z kapliczek,

Zagubionych,

Roztargnionych,

Pośród ludzkich

Sprzecznych życzeń

Płynę

Skrzydłem nietoperza,

Chociaż świt

Odgonił

Cienie

Nocy czarnej,

Nocy srebrnej

– Czas odmierzam

Chwil zdumieniem.