NOC  GWIAŹDZISTA

Noc gwiaździsta

– Prawie jak frazes

– Jakże jednak nazwać

To co nad głową

Obiecuje,

Zaprasza,

Wabi

Ciszą wieczną

Lipcowo-sierpniową

Są w tej ciszy świerszcze

I żaby

– Taki sobie

Ze ściennej makatki

– Dość banalny,

Prosty obrazek

– Nazbyt jasny

I nazbyt gładki

Noc sierpniowa

– Pani gwiaździsta,

Przestrzeń

Głębią przyzywa,

Czaruje

– Są w niej

Nasze

Ukryte myśli,

Zachwyt,

Zamęt

I to- nie rozumiem!

Nic już nie wiem

– Tylko w pokorze

Mogę szeptać,

Zanurzyć się w ciszy,

Marzyć,

Pragnąć

By gwiazd dosięgnąć

Choćby jednym

Z ukrytych życzeń

Noc gwiaździsta

– Pani srebrzysta,

Czerń

I głębia

Gdzieś ponad głową,

W tle te świerszcze,

Żaby

I zapach,

A na wargach

Szeptane słowo.