DZIEŃ – POPOŁUDNIE

Snuj melodyjko

Swoje nutki

Pod powiekami

– Jakże żywy, obraz

Chwil naszych

– Tak codziennych,

Sami nie wiemy

Czy prawdziwych

Wszystkie te twarze

I spojrzenia

– Gdzieś w głąb,

Do wewnątrz

– Inne światy

O wyciągnięcie rąk,

O uśmiech

– O krok zaledwie,

Gwar ulicy,

Domy i ludzie,

Słońca odblask

Zajączkiem

Uwikłany w szyby

Snuj melodyjko

Swoje nutki

– Tą nutą

Świat wibruje wokół

Całym swym gwarem

– Wbrew gwarowi,

Na dni straganie

– Wśród towarów,

Barw,

Drobnych nęceń,

Pragnień – więcej,

Dość niepozornie

Ukrył dzisiaj

Ten najcenniejszy

Dla nas

– Spokój.