PRZYSTANEK  NA  SKRAJU  DROGI

Witaj słowiku

– Szary ptaszku,

Pieśń twoja wabi

I urzeka,

Wiatr się zaplątał

W srebrne brzozy,

Jak w pajęczynę

– Nie chce czekać

Na mą powolną

– Zbyt powolną,

Wędrówkę

– Ledwie skrajem drogi

– Wędrowiec,

Który nie zna celu

– Wie tylko jedno

– Bolą nogi,

A może serce,

Może myśli

– Przez te wewnętrzne

Rozrachunki

– Nie wiem czy dojdę

– Czy doszliśmy?

Czy spełniliśmy już warunki?

Te jakby wyższe

– Z samej góry,

Nieodgadnione polecenia

Zawisły

W twojej ptaszku

Pieśni,

I w tych

Wzbudzonych nią

Pragnieniach

Witaj słowiku

– Szary ptaszku,

Heroldzie

Zaplątany w brzozach

– Przystanek

Na krawędzi drogi,

Cisza

Gdzieś w ciszy

Rozwieszone

Nutki

I smutki

– Dalej

Prowadź.