ZAMYKAM  CIĘ  NA  KLUCZYK

Zamykam Cię na kluczyk

Klatko zielono złota

– Jest w Tobie bujność

I durność wiosny,

Złoty promień słońca,

Jest kropel mru-mruczando

W jednostajnym rytmie,

Wszystkie chmuro-grymasy

I chwile są wszystkie

– Ta zielona,

Ta szara,

Ta cudnie bezwstydna,

Gdy nagą swą nieśmiałość

Do słów mych

Nagina,

Gdy nurza się

W topoli biało-śnieżnym puchu,

Lub wiatrom zaprzedana

Zastyga

W bezruchu

Zamykam Cię na kluczyk

Chmuro wypiętrzona,

Majaku górskich dolin

O zboczy ramionach,

O cieniach

– Jakby borach

Zamglonych,

Prastarych,

Pułapko dla jasności

Zmierzchów

Sczerwieniałych

– Wspomnieniem ledwie Słońca,

Bo oto

Za progiem

Lśni Księżyc,

Noc tuż za nim

I cieni zapowiedź

– Tych cieni

Za mą lampą

– Tuż za mną

Na ścianie,

Gdy słowa

Wkoło tańczą,

Gdy słów ucztowanie

Zamykam cię na kluczyk

Dniu

– Ty, już zaprzeszły,

Zamykam cię,

Utrwalam

– Znów obraz

Wśród wierszy.