LUSTRO…

Dłonie

– Na szybie,

Za odbiciem wędrują

Światła złudnym śladem

– Dwa światy

I srebrzysta tafla

– Twarz za nią

Lekko zamyślona

– W lustrze świat

Trzeci wymiar spłaszczył

I czas wbrew chwili

Zatrzymany

– Kadr fotografii,

Stan bez dźwięku

– Usta,

Blask oczu

I ramiona

– Wszystko ,

A jednak

Nie potrafisz

Granicy światów tych

Pokonać

Wzrok

– Czyżby kłamał?

– Myśli nasze

Budują

Pajęczynką

Mosty,

Ten trzeci wymiar

– Szary kamień

W czas obrośnięty,

Jak w porosty,

Stawia wyraźnie swą granicę

Między dotykiem

I pragnieniem

– Niepoliczalne

Jednak liczę

– Snem urzeczony

Czy marzeniem?

Jesteśmy za płaszczyzną lustra,

A może przed nią

– Krok zaledwie

– Tak blisko

Rozpostarta pustka

I to

– Jak motyw snów,

Pragnienie.