ŚWIAT  I  TĘCZA…

Zaplątały się chmury w drzewa,

Kłębuszkami

Zakwitła szarość,

Ptak

– Zdziwionym,

Umknął zaśpiewem,

Pierwszym deszczem

– Płaczem po zimie,

Późną wiosną się rozszumiało

Na chodnikach

– W lusterkach kałuż,

Gdzieś pod nogi

Zapadło niebo

– Rozrywane

I dopełniane

Nowych kropli

Kolejnym kręgiem

– Wreszcie,

Jednak

Znów się zaczęło

I wciąż barwniej

– Z dnia na dzień,

Będzie

Późna wiosna

– Jeszcze ukradkiem,

Marsz zaczyna,

Czy bieg pośpieszny?

– Znowu złote ogniki

Forsycji,

Cień zieleni

– Nadzieja trawy,

Kwiaty,

Płatki,

Słoneczne błyski

I świat zalśni

Zachłanny

Tęczy.