FIGURKI

Na półeczce

– Tak dobrze znanej,

Gdzieś na  ścianie,

Nad blatem biurka,

Zbiór pamiątek

– Czas zatrzymany

– Każda chwila

To jedna figurka

Ustawione pieczołowicie,

Choć pozornie

Jakby w bezładzie,

Tworzą układ

– Zbiór scenek z życia,

Które kiedyś

Zapadły w pamięć

Trochę kurzu

– To prawo entropii,

Zresztą może

Po prostu lenistwo

– Czasem lepiej

Nie ruszać,

Nie robić

– Niech w uśpieniu

Drzemią

– Jak wszystko

Na półeczce,

Nad blatem biurka,

Czas zamknięty w figurkach

Stanął

– Taki własny wehikuł czasu,

Uwikłany w biel

Porcelany