Z  NOTATNIKA  MYSZY – akceptacja

Siadła mysz przed zwierciadłem

– Wzrok skupiony śledzi kontury

Pyszczka,

Wąsów,

Trójkątów uszek

– Wciąż wędruje

Z dołu do góry

I ponownie

Tą samą trasą

– Tylko w całkiem przeciwnym

Kierunku

– Wszystko nasze

– To wszystko nasze

– Pełen zestaw

Cech wizerunku

Siadła mysz

I nieme pytania

Wciąż wysyła

W kierunku lustra

– Jestem wiotka?

– Pyta

– No powiedz,

Czy czasami

Nie jestem tłusta?

– A to lustro

– Bezczelnie nieme,

Może jednak

Po prostu mądre,

Zachowuje

Taktowne milczenie,

Zamiast

Wciąż jej powtarzać

– Skądże

Posiedziała mysz,

Posiedziała,

Odczytała

– To lustra milczenie,

Jako pełną jej aprobatę,

Na błyszczącej przed pyszczkiem

Scenie

– Posiedziała mysz,

Posiedziała,

Poprawiła lekko

Fryzurę

I szczęśliwa

Znów poleciała

Do sąsiadek

– Przed mysią

Dziurę.