MÓJ  KSIĘŻYC

Mam rachunki

– Prywatne,

Z Księżycem

– Taka sobie frywolna zabawa

– Wciąż umyka,

Kryje się w chmurze,

Albo twarz swą

Bezczelnie wystawia

Gdzieś znad dachu,

Nad krzywym kominem,

Własne cienie

Zapala

Na drodze,

Srebrem łudzi,

Lub siada

Tuż przy mnie

I do zwierzeń namawia

– Tak, mimochodem

Często zerka

Ukradkiem

Przez ramię,

Szepcze słowa

– Nim z pióra spłyną,

Krytykuje,

Lub pokrzykuje,

Urzeczony

Srebrzystą chwilą

Teraz także

Stanął za szybą

– Tak, okrągły

Jak nadmuchany

– Świeci,

Wabi swą tajemnicą

I jak usta

Wykrzywia plamy

Melodyjka,

Piosenka srebrna

– Świat za szybą

W okowach mrozu

– Księżyc?

– Księżyc po prostu zerka

I srebrzystą

Usypia

Narkozą