WZDYCHAMY  CZASEM  DO  SKRZATÓW

Wzdychamy czasem

Do Skrzatów

– Na nic tu racjonalizm,

Wszystkie te lata nauki

I wiek

Już dwudziesty pierwszy

– Jest obojętne

– Duzi,

Czy całkiem jeszcze

Mali,

Czy prozą,

Melodią,

Barwą,

Czy tylko strofą wierszy

Wzdychamy

– Ot, tak po prostu,

Gdy życie nas przyciśnie,

Gdy coś zgubimy,

Zapomnimy,

Gdy złego coś się przyśni,

Gdy słowo wyfrunęło

– Tak wbrew

I kogoś rani,

Gdy ranek senny,

Noc zbyt długa

I w lustrze

My

– Lecz sami

Wzdychamy czasem

Do Skrzatów

– Nawet gdy ich nie widać

– Bądźcie

– Prosimy

Bądźcie

– Możecie się przydać.