ROK  PO  ROKU

Rok

Powoli zmierza do końca

Swojej drogi,

Swych dni,

Swego czasu

– Jest strudzony,

Rozkojarzony,

Tajemniczej daty hałasem

Rok się starał,

Coś obiecywał,

Potem kajał się

– Często przepraszał,

Inwestował,

Plajtował,

Balował,

Drzwi otwierał

– Czasem do lasu

Teraz przysiadł

Na małą chwilkę

Pod ubraną w blaski

Choinką

– Zadumany

Patrzy w kalendarz,

Wystraszony

– Czy kończy się wszystko?

Pewnie tak,

Pewnie rok nasz się skończy

– Czas zostanie

Jak rok po roku,

Z tym pragnieniem,

Zaklęciem pokornym

– Niech się stanie

– Niech będzie spokój.