ZABIEGANI

Zabiegani ,

Zamyśleni ,

Zanurzeni  w dni codzienność

– Pośród twarzy,

Pośród zdarzeń

Wciąż łowimy chwil niepewność,

Wędrujemy uliczkami

Pośród echa innych kroków

– Czasem tylko przysiadamy,

Gdy dogoni nas

Niepokój

– Sami w mieście,

Sami w tłumie,

Chociaż słowa,

Chociaż żarty

– Powierzchowne,

Wewnątrz kryją

Nasze uwikłania światem

A nad tym wszystkim nieba błękit,

Słońce tak jasne,

Chmury białe,

Drzewa pachnące świeżym deszczem

I ptaki

Śpiewem oszalałe,

Noce z Księżycem zadumanym

I mak srebrzysty w aksamicie

– Stanąć i patrzeć

– Patrzeć

– Słuchać

To także nasze

Zwykłe życie.