LIST  DO…

– Czy wiesz

Jesień to zadumanie

– Takie ciche

Skulone na ławce,

To za mgiełką

Rozmyte barwy

I nad głową dziecięce latawce,

To stuk kroków w parkowej alejce,

Uśmiech lekki

– Bo tak wypada,

Parę słów

– Jak uśmiech przelotnych,

Gdzieś na schodach

Do swego sąsiada

Jesień jest

Jak zwykle senna

Z tą otoczką zbyt ciemnych ranków,

Czasem deszczu wilgocią

Rzewna

I błyszcząca brązem kasztanów,

Jest w szelestach

– Tych pod nogami,

Wirująca blaszkami liści,

Jest w doniczkach chryzantemami

I pamięcią o tych najbliższych

Ale dzisiaj

Jesień jest złota,

Muskająca słońca promieniem,

Jest zalotna

– W rozpiętym płaszczu

Poplamionym brązowym zdumieniem.