JABŁKA …

Wiatr zburzył włosy ponad czołem

– Popołudniowy oddech lata

Lekko uśpiony

– Już miniony,

Dojrzały

Jak owoce w sadzie

– Jabłka zrywane Twoją dłonią

– Ich smak na wargach

I ten dotyk co smak

Pomiędzy wargi …

Słońce zgubiło się

– Ukryło

W zagonie złotych słoneczników

– Szepcze zachwytem promienistym

I cieni krąży loteryjką

– Trafić czy przegrać?

– Wszystko jedno,

Bo przecież lato się skończyło

I w cieniach

– W ciuciubabce cieni,

Gdzieś zaginęła

Wspomnień pewność

Tylko ten wieczór

– Nieodmiennie,

Jest wieczny czernią swojej mocy,

Blaskiem srebrzystym od Księżyca

I Mlecznej Drogi

Gwiazd

– Tylko ten wieczór,

Tylko cisza

– Lato przemija Nam

Kolejne

– Jabłka tak pachną

– Zawstydzone,

Zaczerwienione

W naszych rękach.