TERAZ

TERAZ – ma wymiar chwili

– Tej co właśnie nad nami stoi,

Tej co dzieje się

– Jeszcze zwiewna

– Wciąż nieśmiała,

Wiatru się boi

Te jej lęki – brodate strachy,

Długie cienie lampy na  ścianie,

Sny ukryte jeszcze

Wśród nocy,

Zanim chwila TERAZ się stanie

Te jej śmiechy

– Zwykłe radości  w niej,

Poza nią lśnią iskierkami

– Są w nich wszystkie

TERAZ – minione,

Tak króciutkie

A przecież całe

Te jej smutki

– Ma także smutki,

Że zaistnieć chwilą nie zdąży,

Ma te smutki swoje

– Malutkie

– TERAZ chwilą nad nimi krąży.