NAD  BRZEGIEM  RZEKI

Nad brzegiem rzeki

– Zamyśleni

– Tylko ta woda szybko płynie

– Zbyt gwarnie,

Szumnie,

Wśród kamieni

Śni  sobie tylko o głębinie

– Na brzegu piany

Czyjeś losy

– Ot, biel na zmianę z mroku cieniem,

Zawirowania

– Wirowanie

Między tęsknotą

I pragnieniem

Nad brzegiem rzeki

Trzciny szmerne

A w trzcinach zagubione świerszcze

Bawią się echem

– Poszukują blasku

Nad wodą i powietrzem,

Blasku nad cieniem dni codziennych,

Nad trzepotaniem chwil

I sekund,

Ponad cierpieniem,

Nad  zdumieniem,

Że trzeba pianą być

Nad rzeką

Nad brzegiem rzeki

– Zamyśleni,

Zwieszamy witki swe

Wierzbowe,

Skręty

– Pierścienie swych korzeni,

Wbrew sobie zanurzamy

W wodę.